Gęsi balkonowe, czyli DLA nr1

Macierzyństwo, tak jak medycynę, można zaliczyć do dziedziny "sztuka".
Niemożność zastosowania niezawodnych środków dla uzyskania zamierzonych celów frustruje.
(I na tym zakończmy ten wątek, nim żółć rozleje się na stronice - a po co to komu? Kto jutro będzie o tym pamiętał?)

I dlatego Jarecka ma czasami przemożne pragnienie działania według ściśle określonych zasad.
Poducha dla Beti miała być bardziej fristajlowa ale tak dobrze, tak bezmyślnie, tak automatycznie szyło się bloki FLYING GEESE, że zanim się Jarecka obejrzała, uzbierało się ich na całą sporą poduszkę.

Wzorzyste szmatki od (flying? ;)) KACZKI od dawna wołały głośno: Użyj nas!
Poradnik od KASI wyciągnął pomocną dłoń.
Jarecki zajął się dziećmi.
Czego więcej trzeba?

Proste pikowanie.

Mozolne spinanie warstw z własnoręcznie zrobioną wypustką...

...żeby jednym szwem połączyć wszystko w całość.

Efekt końcowy (wymiary 60x36 cm):

Poducha jest prezentem dla Beti, choć złośliwcy i skrupulanci mogą mówić, że zaledwie nieudolną próbą odwzięczenia się za... (i tu następuje lista tak długa, że Wszechwiedzący Narrator zarządza cięcie).
Krótko mówiąc: spotkania z Beti i jej mężem Kritykiem przebiegają zwykle według scenariusza: chłopaki się bawią, dzieci się bawią, Beti sprząta i gotuje, Jarecka szyje - ergo - bawi się.

Jedna wiosenna sobota upłynęła na szyciu wypełnionych styropianową kulką poduch na tarasowe meble z palet (to akurat nie taras Deszczowego Domu, niestety).

Sofy  zbudował arytsta Krityk. Kolory poduch wybrała Beti.
Jarecka zaś radośnie spartoliła robotę szyjąc przykrótkie szare siedziska z metkami wszytymi do wewnątrz.

Już wiadomo, skąd się wzięła kolorystyka tej poduszki?

A dla smaczku dwie kropelki turkusu, których Jarecka nie mogła sobie odmówić.

To był pierwszy z serii postów "DLA".
Trochę się tego uzbierało, w kuluarach się ściboliło. Czas pokazać światu :)

PS. Dotarły jeszcze kartki od Marty G. i Kalipso. Dziękuję!