Maszyna Do Utylizacji Kłębuszków, epizod 1

Resztki włóczek...
"Dar i przekleństwo"-jak mawia detektyw Monk.
Przekleństwo dla Jareckiego, na którego z każdej szafy wysypują się kłębki, dar- dla Jareckiej. Rzadko są to regularne motki ze sklepu, najczęściej włóczkami obdarowują Jarecką znajome panie, które z różnych powodów już ich nie potrzebują- bo nie maja zdrowia/ochoty/chętnych na wyroby. Czasem dostaje się Jareckiej taka scheda po kimś zmarłym, nawet zupełnie obcym, i są to dla Jareckiej cenne dary. Czasem to całe paczki włóczek, czasem pojedyncze motki.
Ale Jarecka najbardziej kocha te najmniejsze, nieznanego gatunku, w niezwykłym kolorze. Przechowuje nawet odrobiny, które trudno nazwać choćby kłębuszkiem.
Albo całe kule sprutych swetrów.
Jakim cudem jeszcze się te pokłady w Deszczowym Domu nie skończyły- nie wiadomo, albowiem Maszyna Do Utylizacji Kłębuszków pracuje pełną parą przez okrągły rok.
Maszyna ta w osobie Jareckiej zasiadła sobie tedy całkiem niedawno i zainspirowana tym, na co się napatrzyła w internecie, a zwłaszcza tym, zrobiła dwie poszewki.

Cóż to była za frajda! Jarecka obiecała sobie, że już wkrótce zrobi ich więcej! Wykończywszy zaś owe cudeńka aż po guziki i napełniwszy je poduszkami, schowała gotowe poduchy  głęboko do szafy i leżą tam sobie nie wadząc nikomu. Pozostawione bowiem w widocznym miejscu natychmiast stałyby się budulcem dla wszelkich domków, namiotów, ramp, i nie wiadomo czego jeszcze, ponadto Jarecka daje głowę, że Czwórka powodowana wewnętrznym przymusem natychmiast rozpięłaby guziczki, wyłuskała poduszeczki, i- tu kończy się wyobraźnia mamy, ale córki-nie!







Tematem na osobny post są etykiety z wyrobów pasmanteryjnych, które przeleżały w czyjejś szafie parę dekad. Te szare, stemplowane... Jarecka odkłada je nabożnie marząc, że kiedyś znajdzie dla nich odpowiednią oprawę i eksponowane miejsce w Deszczowym Domu- czym niechybnie zasłuży sobie na niemiłosierne drwiny Jareckiego :) Ale co tam!