Od ucha do ucha

Raz na jakiś czas uszy Jareckiej udają się na urlop.
Niby grzecznie, pojedynczo, ale żyć choć jeden dzień bez ucha do słyszenia - to męka.
I tak, pewnego dnia, Jarecka otwiera oczy ale uszu otworzyć już nie może, a konkretnie jednego. Miejsce misternych kanalików zajmuje kluska śląska, w dodatku bucząca, szumiąca i zagłuszająca to, co łaskawie drugie ucho wychwyci.
Nie słychać o co się kłócą dziewczynki w pokoju obok.
Nie słychać Michała Nogasia, gdy się jedzie samochodem.
Sąsiedzi mogą mieć Jarecką za gbura, bo nie odpowiada na powitania, a nie odpowiada, bo siedzi tyłem do witających, a jak nie widzi - to nie słyszy.
Nie da się uczestniczyć w mniej kameralnych rozhoworach, bo wystarczy, że dwie osoby przemówią jednocześnie a już ich głosy zlewają sie w głowie Jareckiej w nieznośny szum.
A w ścisłym związku z powyższym - trudno dogadać się z własnymi dziećmi.
(Na takie okazje Jarecka trzyma w łazienkowej szafce flaszeczkę ciekłej parafiny i ogromną strzykawkę o pojemności stu mililitrów, ale ucho stawia opór! Ucho mówi: chcę na urlop, chcę na urlop, chcę na urlop i o niczym innym nie chcę słyszeć!!)

Lepiej, żeby w takie dni Jarecki nie mówił do żony: ale bałagan w tym domu! - bo jeszcze mogłaby usłyszeć: ty nieporządna żono! Nie dbasz o ład i porządek! Co ty robisz całymi dniami w domu???
I lepiej, żeby dzieci nie mówiły: mamo, co mogę zjeść? - bo jeszcze Jarecka usłyszy: nie najedlim się, mało dałaś, słabo dałaś, poskarżym się do opieki społecznej, zupa była za słona, jabłko z robakiem, a kotlecika nie było wcale. Niedobrą jesteś matką, leniwą i skąpą. I skąpą. I leniwą.

Czy można spokojnie słuchać takich rzeczy?

...

Tymczasem, codziennie w godzinach wczesnowieczornych, na podwórko Deszczowego Domu wkracza tajemniczy patrol złożony z dwóch osobników. 

Czarne maski na oczach, kołnierze prochowców postawione, kapelusze porwał pęd powietrza.

Nogi jakieś takie szłapciate.

W ciszy odbywają powolną rundkę po podjeździe i lecą do swoich spraw.

Być może to interwencyjna brygada MOPS-u, albo inni kelnerzy.

Strzeżcie się! Tak wyglądają: