Z wizytą u Jaśnie Panicza

Jest takie miejsce w Deszczowym Domu.
(właściwie pracownie "rendgenowskie" są dwie, ale ta była pierwsza)

Najjaśniejszy, najcieplejszy i najmniejszy pokój.
Królestwo Jaśnie Panicza.

-Mamo, przypilnujesz mojego eksperymentu?-pytał Jaśnie Panicz wyjeżdżając na ferie.
Jarecka przyjrzała się sceptycznie słoikowi z brudną wodą i zanurzonym w niej sznurkiem.
-Ale na czym on ma polegać?- zapytała- znaczy się, czego się po nim spodziewasz?
Jaśnie Panicz wzruszył ramionami:
-nie wiem.

Za to teraz Jareccy już wiedzą. Ten słój od kilku miesięcy zdobi jaśniepański parapet. Wespół z pudełkami, butelkami po actimelu, kubkami po jogurtach i innymi niezbędnymi przydasiami, z których podobno ma w przyszłości powstać wielki dinozaur.

Jarecka przymyka oko na ten twórczy nieład.
Nawet go lubi.
Nawet zdarza jej się odpoczywać w sąsiedztwie tego śmietniska :)

A oto sprzęt Jaśnie Panicza.
Zdarzyło się, że pomagał Jareckiemu wiercić dziury w ścianie, a ściślej- trzymał odkurzacz tuż pod wiertłem, żeby się nie kurzyło na podłogę. Po pracy udał się do swojego przybytku a po dwóch godzinach zaprezentował urbi et orbi oraz rodzicom własną wiertarkę:

Ów sprzęt zawiera baterię i gdy naciśnie się "spust", wiertło obraca się z szumem. 

A teraz Jaśnie Panicz znów leży chory. 

Pewnie to promieniowanie mu nie służy.