Ajm drajwing hołm. Nazad.

Podczas gdy Polacy nadal oddawali się świętowaniu Jareccy już mknęli nazad, na Zaogonie. 

Lżejsi o Jaśnie Panicza, obciążeni za to pierogami i ciastami, po pustych drogach (bo Polacy, jako się rzekło, świętowali), z nadzieją na kilka dni odpoczynku od "mamo, mogę coś upiec?", "mamo, dziewczyny mi bałaganią!" i w ogóle, z nadzieją.

W Deszczowym Domu zimno, choinka obrażona, że ją Jareccy ubrali a potem zaraz zgasili lampki i wyjechali.

Na zdjęciu dwa z trzech pierników, które udało się Jareckim obstalować z dala od zębów potomstwa. Resztę spotkał pospolity los pożywienia. 

Złota rybka, która spełnia życzenia!- podobno, Jareccy jeszcze nie próbowali.

Biały anioł- jedyny biały na choince w Deszczowym Domu. Nie, to nie Jarecka się zawzięła i zrobiła- dostała go od koleżanki.

I tegoroczna nowość- żołędzie ujrzane TU a potem przez Jarecką zrobione, sfotografowane, wysłane i pokazane TU. A teraz sobie wszystkie wiszą na choince i się śmieją.

A te piernikowe serca odszyte przez Jarecką tego roku z myślą o choince już się na niej nie zmieściły...

Za to o szopce ktoś w Deszczowym Domu pamiętał. 

Jaśnie Panicz.

A skoro w Deszczowym Domu jest i stajenka, i choinka-

Jareccy wzięli się do przerwanego podróżą świętowania.

Zapalili wszystkie cztery świece na wieńcu adwentowym (obok piernikowe choinki, tradycyjnie wypiekane dla wnuków przez babcię CałkiemInną).

A dla rozgrzewki uraczyli się tejże babci nalewką z aronii.

 I znów życzą wszystkim, którzy do Deszczowego Domu zaglądają-

WESOŁEGO ŚWIĘTOWANIA!