Wiosna!

Torbiczkę sobie udziergałam na zieloną porę.

Tak się rozpędziłam przy TEJ poszewce, że już nie było wyjścia, a chodziła za mną taka od dawna.

Chciałam, żeby była prima sort, najlepsze nici, ucha i podszewka.

W końcu, eee, trzeba było na czymś oszczędzić (bo ucha - 36 zeta!), więc podszewkę zajumałam starej lnianej spódnicy.

Ale reszta, nie ma to tamto, de lux.

...

Mam jeszcze taką apetyczną siatkę od KASI, jeszcze się nie chwaliłam. Pełna była skarbów ale przejedlim albo się rozeszły po Deszczowym Domu.

Torba zwana makaronikową zawsze na posterunku, w sam raz na te sześć bułek z NaRogu ;)