W nastroju dekadenckim o tym, że szeroko pojęta jesień blisko

Skończyło się rumakowanie, jak mówił Osioł (Shrek 2).

Wrócił Jaśnie Panicz i w Deszczowym Domu rozpanoszyła się jego bujna osobowość.
Wysprzątał swój pokój (żadna sztuka, zważywszy na to, czym zajmowała się Jarecka tuż przed jego przyjazdem), obstalował w nim kamery przemysłowe z pudełek i rolek papierowych i wziął się za twórczość artystyczną.
-Nakręciłem film- oznajmił- trwa pięć minut. Wiesz o czym?
-?
-Misiek żelkowy dostaje tik tkiem. I potem rozpętuje się wojna. Dołączają inne miśki...
Co dalej, Jarecka nie wie, nie pozwoliła dokończyć, bo co to za frajda oglądać film znając zakończenie?

Koniec wakacji nadciąga złowieszczo, co Jarecka rozpoznaje w barwach swoich myśli- naraz zrobiły się posępne i nawet jakby pesymistyczne. Szkoła, przedszkole, wychowawcy, praca- takie tematy kotłują się w Jareckiej głowie. I jeszcze- dzieciobójstwo na przemian z ucieczką w cholerę.
A groza tych rozważań nic a nic nie przeszkadza Jareckiej snuć te bardziej praktyczne, jak na przykład: że trzeba będzie zrobić miksturę na odporność, utłuc przyprawy do pierników, obuć dziatwę na rychłe chłody.

I tak Trójka została obdarowana kapciami:

I od razu Dwójka spojrzała na swoje zeszłoroczne łapcie łaskawszym okiem. Inspirację Jarecka znalazła na jakichś latynoskich blogach, ale gdzie dokładnie- już nie pamięta... Zresztą, zmodyfikowała wzór robiąc bambosze, nie laczki (wspaniałe słowo, Jarecka mówi "laćki" :)), jako bardziej stosowne dla dziecka.

,

I tak poszerza się krąg włóczkowych kapci w Deszczowym Domu.
Zabawne, Jarecka doskonale pamięta moment, w którym powstawały jej własne. Tvn powtarzał "Detektywa Monka", więc siedziała przed telewizorem i co rusz odrywała  wzrok od swoich czerwono- pomarańczowych kapci żeby popatrzeć na popisy aktorów na ekranie, bo serial ów kocha Jarecka równie mocno co "07" a najbardziej- Randy'ego! (Tu Jarecka robi przerwę na relaksujący rechot) Akurat szedł wtedy odcinek, w którym Monk rusza do Nowego Jorku tropem rzekomego zabójcy swojej żony.

Robienie kapci nie jest fajne, bo trzeba zrobić dwa takie same, a to dla Jareckiej okazuje się niezwykle trudne...


A skoro już tak smutno i ponuro-
Dziś Jarecka po skończonym leżakowaniu na podwórku szła ku domowi. W tym samym momencie, ku swemu domostwu zmierzał Piękny Mateusz, elegancki, w garniturze. Mateusz jest rudy i bezrzęsy, czyli dla Jareckiej bomba! Lat ma ze dwadzieścia i wieczorami opiekuje się dziećmi Jareckich, gdy Ci wychodzą. Dziewczynki go uwielbiają, cóż się dziwić, choć Jarecka lubiłaby jeszcze, żeby sprzątał po kolacji... Ale, ale, teraz nie o tym.
I otóż spotkali się Jarecka z Mateuszem w drzwiach na klatkę schodową i zatrzymali się.
-Idź- Jarecka machnęła ręką w kierunku wejścia.
-Nie, ty-  upierał się Mateusz.
-No, idź- ponagliła Jarecka, ale już widzi, że nic nie wskóra! Piękny Mateusz, jako dobrze ułożony, musi puścić ją przodem.
-No, idź- wypaliła Jarecka z rozpaczliwą szczerością- ja mam krótkie spodenki...
-Aha- roześmiał się Mateusz i raźno ruszył przodem.
I teraz Jarecka nie wie, czy jej ten młody sąsiad zrobił uprzejmość czy...
...AFRONT???