Zabawa

Zaproszono Jarecką do blogowej zabawy.

Ponieważ zaś pytania nie dotyczyły rozmiaru buta, preferencji kulinarnych i innych, lecz blogowania, i ponieważ Mamelkowa bardzo ładnie zaprosiła TU, a co tam! - zakrzyknęła Jarecka - czemu by nie?

Mamelkowa, znana Czytenikom DD jako pogromca konkursów, detektyw na rowerze, prawdopodobnie podwójna agentka polsko-brytyjska, być może wygląda tak (okulary z lup, by śledztwa prowadzić nieustannie i zawsze w ruchu, i zawsze z uśmiechem!):

Czasem podobno dokleja wąsy (kto mówi, że sobie?) a czasem ubiera sweter tył na przód.


A oto pytania. I odpowiedzi.
Przy mikrofonie Jarecka.

Nad czym obecnie pracuję?
Większość aktualnych wytworów skrywać musi tajemnica, bo jak wiadomo wszystkim rękodzielnikom, Gwiazdka za pasem, pora na prezenty ;) Niemniej - co się odwlecze, to nie uciecze, zdjęcia i relacje z placu boju Czytelników nie ominą. Oto mała zajawka:

W wolnych chwilach mozolnie i z bólem rodzi się amarantowy kardigan.
A w mniej wolnych zabawki i girlandy na pewien kiermasz...
W chwilach euforii zaś szyję sobie ubrania :)

Czym moja praca różni się od innych w tej branży?
Prawdopodobnie niczym. Może poziomem chaosu wokół? Ale i nad tym pracuję - mój kącik (namiastka pracowni) jest coraz wygodniej urządzony.

Dlaczego piszę bloga o tym, co tworzę?
Bo każdy, kto coś tworzy tak naprawdę chce się tym dzielić, chce to pokazać światu - tak mi się wydaje ;) Potrzebuję akceptacji dla moich wytworów; czasem także tej wyrażonej zapłatą za wykonaną pracę! Doceniam też potęgę inspiracji - sama czerpię ją z Waszych blogów i miło mi, jeśli uda i mnie się dostarczyć jej Wam :)

Jak odbywa sie mój proces tworzenia (pisania)?
Chaotycznie. Jedną ręką, na jednej nodze, tu kilka oczek, tam szew. Zawsze mam na podorędziu kilka koszyczków i skrzyneczek - tu pluszaczki, tam ptaszki, tu szydełko, tam druty. Zawsze  mam kilka zaczętych robótek - robię je symultanicznie, w zależności od tego, na co akurat mam ochotę, lub od tego, za co akurat MOGĘ się wziąć, np: jeśli Piątek śpi, nie mogę szyć na maszynie, jeśli nie śpi - nie mogę robić na drutach/szydełkować, bo szarpie mnie za nitki, rozrzuca kłębki. 
Jedyne stałe punkty w moim dziennym harmonogramie, to pory rozpoczęcia/ zakończenia lekcji dzieci - wtedy muszę jechać do szkoły. Reszta - w tym także prace domowe i praca zawodowa - jak się uda. Bez planu.


I tyle.
Na koniec trzeba zaś przekazać zabawową pałeczkę dalej - w dwa miejsa.

Drodzy Państwo!
Zapraszam Was do pracowni Ireny, do Gniazdka na Akacji KLIK - to dopiero będzie zwiedzanie!

Irena robi ceramikę (świeczniki i ceramiczny żołądź na zdjęciu autorstwa Ireny właśnie - Jarecka wygrała!) A trzeba Wam wiedzieć, Drodzy Czytelnicy, że Jarecka zaliczyła w życiu dwa upojne semestry zajęć z ceramiki i mało brakowało, a robiłaby w pracowni ceramiki aneks do dyplomu. Pani doktor już była zgodzona do objęcia pieczy nad tym przedsięwzięciem, jednak Jarecka stchórzyła a raczej wykazała się roztropnością (kilka razy w życiu się jej udało) - i z bólem musiała zrezygnować z tej przygody.
Tym chętniej zaprosiła do zabawy właśnie Irenę i zaciera ręce na to wirtulne spotkanie :)
A poza pracą z gliną Irka szyje jeszcze kołderki i aż żal, że się takich Irek nie ma bliżej.

Oraz.

Addicted to crafts KLIK, znane już Czytelnikom DD trio. I co z tego, że znane? I tak zawsze nas czymś zaskoczą, czyż nie?
Albowiem - UWAGA! - już 15 listopada, w Warszawie, Jarecka w blond peruce i na obcasach (względnie na podeście, dla dodania sobie centymetrów), będzie udawać Edytki na świątecznym kiermaszu, dosłownie w roli żeny za pultem (szczegóły wkrótce).
Przybywajcie tłumnie!
Zapraszajcie znajomych!

Do zobaczenia w sobotę!